توضیحات تکمیلی : مقدمات بافندگی

مقدمات بافندگی از 3 بخش تشکیل میشود :

1. طراحی نوع بافت
2. چله کشی (مستقیم و بخشی)
3. آهار

1.طراحی نوع بافت: در اتاقک طراحی اسنو هایی که نخ های تار دور آن پیچیده شده است را نسبت به نوع بافت دلخواه شروع به طراحی می کنند تا هنگامی که اسنو به دستگاه ریسندگی متصل می شود تار و پود نسبت به طرح انتخابی در هم تنیده شود

2. چله کشی: نخهای تار باید با توجه به خصوصیات پارچه های که قرار است بافته شود به شکل مناسب و به صورت موازی و کشیدگی مناسب و یکسان آماده شود . از طرف دیگر با توجه به دستورالعمل واحد بافندگی آماده سازی می گردد . این نخ را روی قرقره بزرگی به نام اسنو می پیچند و پشت ماشین بافندگی قرار می دهند . این نخ به عنوان تار در پارچه استفاده می شود. ضخامت . جنس و رنگ نخ در این مرحله باید کاملا مشخص باشد

دستگاهی که نخ های تار را به صورت موازی و کامل در کنار هم روی اسنو میپیچد را دستگاه چله پیچ میگویند

در چله پیچی مستقیم نخ های تار مستقیما از روی قفسه بوبین ها باز می شود و روی اسنو بافندگی پیچیده می شود . این روش بیشتر برای نخ هایی به کار می رود که به آهار زدن اج دارند . اگر نخ های روی اسنو به آهار زدن احتیاج نداشته باشند می توان از روش احت ی دوم یعنی چله پیچی بخشی استفاده شود

در چله پیچی بخشی روش کار به این صورت است که نخ های قرار گرفته در قفسه به صورت بخش بخش و یا باند باند ابتدا بر روی یک درام شیبدار پیچیده می شوند . سپس نخ های پیچیده شده بر روی درام طی مرحله دیگری به روی اسنو چله بافندگی انتقال میابد . به عبارت دیگر در این روش دو مرحله انجام می شود . 1.انتقال نخ از قفسه به درام شیبدار 2.انتقال نخ از درام شیبدار به اسنوی بافندگ

هدف اصلی از پروسه آهارزنی به دست آوردن و رسیدن به نخ های تاری است که با موفقیت می توانند به روند بافت بروند بدون اینکه خسارت های عمده که در طول عبور نخ از بین قطعات فلزی لغزشی ماشین بافندگی رخ می دهد ببینند

آهار زنی در درجه اول منجر به افزایش استحکام و مقاومت در برابر سایش می شود و در نتیجه آن تعداد پارگی ها به کمترین مقدار خود می رسد و همچنین به بیشترین مقدار بازده و صرفه جویی انرژی در ماشین های بافندگی منجر می شود .

همچنین هدف از آهار زنی این است که الیاف را در نخ در موقعیتی که آنها قبل از آهار زنی در آن بودند نگه دارد